OS: Carapaz pakt wielergoud in spannende wedstrijd, Mollema net buiten medailles
Richard Carapaz is de nieuwe olympisch kampioen op de weg. In de wegrit. De Ecuadoriaan reed na de Mikuni-pass samen met Brandon McNulty weg uit een omvangrijke kopgroep, waarna hij op een oplopende strook de Amerikaan uit het wiel reed. Hij kwam solo aan, waarna Wout van Aert de sprint voor de tweede plaats won voor Tourwinnaar Tadej Pogacar.
Het koersverloop was traditioneel; een groep van acht renners met veel onbekende renners kregen maar liefst twintig minuten voorsprong, waarna eerst België ging controleren. Daarna nam Slovenië de controle over in het peloton voor hun kopmannen Tadej Pogacar en Primoz Roglic.
In aanloop naar de Mikuni Pass waren er verschillende pogingen om wat voorsprong te nemen aan de belangrijkste klim van de dag, op veertig kilometer van de finish. Op de zware klim bepaalde België het tempo in dienst voor Wout van Aert, waarna Pogacar de koers opende met een aanval. De tweevoudig winnaar van de Tour de France sloeg een gaatje en alleen Michael Woods en Brandon McNulty konden volgen.
In de achtergrond bepaalde Van Aert het tempo in de achtervolgende groep. De Belg bleef het verschil beperkt houden tot twintig seconden en uiteindelijk zou het op de top van de beklimming samen komen bij de favorieten en bleven dertien man over.
Vrij snel in de afdaling van de Mikuni Pass reden Carapaz en McNulty weg uit de kopgroep en namen al snel een mooie voorsprong. Doordat de samenwerking in de achtergrond niet goed was bleef het tweetal verder uitlopen en reden ze naar een voorsprong van driekwart minuut. Na een versnelling van Van Aert kwam de achtervolgende groep weer terug op vijftien, maar verder kwamen ze niet.
Op het Fuji-circuit, waarop de weg nog verradelijk oploopt, liet Carapaz McNulty achter zich. De Amerikaan zakte terug tot de groep van de favorieten, terwijl Carapaz weer verder weg liep en het olympische goud pakte. Van Aert won in de achtergrond nog net voor Pogacar de sprint van de tweede plaats. Bauke Mollema moest genoegen nemen met de meest vervelende plaats, plek vier.
