Hockeysters prolongeren EK-titel na 2-0 winst op Duitsland
De Nederlandse hockeysters zijn voor elfde keer in de geschiedenis Europees kampioen. In de EK-finale tegen Duitsland stond Nederland opnieuw een fase onder druk, maar een doelpunt van Frédérique Matla vier minuten voor tijd betekende de bevrijding (2-0). Het Wagener Stadion ontplofte.
Dansen, knuffelend en feesten vierden de Oranje Dames met de duizenden uitgelaten toeschouwers de titel, die ze twee jaar geleden in Antwerpen ook al veroverden. Ze vertrokken uit het Wagener Stadion opnieuw met de beker én de wetenschap dat Nederland onklopbaar is voor de rest van Europa.
En dat terwijl het lang niet altijd fantastisch was wat Oranje dit toernooi liet zien. De absolute topvorm ontbrak nog, anderhalve maand voor het begin van de Olympische Spelen. Margot van Geffen, terug van haar elleboogblessure, lijkt nog niet in de vorm van haar leven. Middenvelder Malou Pheninckx – voor wie de finale haar 100ste interland was – zei zelf dat ze iedere EK-wedstrijd beter speelde. Afgelopen vrijdag, in het derde kwart van de halve finale tegen België, wankelde Nederland zelfs even. De Red Panthers maakten er bijna 2-2 van.
Aan de andere kant leek het EK voor sommige speelsters bevrijdend te werken. De soms bekritiseerde strafcorners van Caia van Maasakker vlogen weer als een komeet de kruising in. Aanvaller Frédérique Matla blonk voor het eerst in Oranje uit op een eindtoernooi. Felice Albers solliciteerde nadrukkelijk naar een plek in de Tokio-selectie.
Ook tegen Duitsland overtuigde Nederland lang niet altijd, al was het begin van de wedstrijd wel sterk. De bekende strafcornervariant terug op aangeefster Marloes Keetels werd door de Duitsers niet doorzien, waardoor Nederland na achttien minuten hockeyen en een sterk eerste kwart de gewenste voorsprong te pakken had. Als een magneet trok Keetels haar juichende teamgenoten naar zich toe, om feestelijk de 1-0 te vieren.
Het was aan de sterk keepende Julia Sonntag te danken dat de Duitsers in die fase van de wedstrijd niet tegen een grotere achterstand aankeken. Met haar handschoen hield ze al na twintig seconden hockeyen een backhandschot van Frédérique Matla uit het doel. Ook een strafcorner van Matla in het eerste kwart was ze de baas.
Duitsland groeide het tweede kwart in de wedstrijd. Verdeeld over twee fases haalden Die Danas toen vijf strafcorners. Vier keer kozen ze voor een (te zachte) sleep van Sonja Zimmerman. Eén keer voor een variant, die veel te ingewikkeld was. De verdediging van Nederland liet zich niet in de luren leggen.
Desondanks was de voorsprong te klein om er gerust op te zijn. Aan het begin van het derde kwart kreeg Nederland een strafcorner, de vierde van de wedstrijd. Door Sonntag werd de sleep van Matla van de lijn gehaald. Het zorgde ervoor dat Nederland waakzaam moest blijven. Oranje was sterker, maar kwam halverwege het derde kwart toch in de verdrukking, als gevolg van een aantal slordige passes. Met een goede ingreep vlak voor het doel voorkwam Sanne Koolen zelfs de 1-1. Nederland moest oppassen.
Ook het vierde kwart stond Nederland onder druk. Vlak achter elkaar haalde Duitsland drie strafcorners. Pas toen er gekozen werd voor een variant, ontstond er gevaar. Tot twee keer toe gooide Josine Koning haar lichaam tegen een schot van Lisa Altenburg. Aan de andere kant had Felice Albers de 2-0 op haar stick, maar opnieuw stond keepster Sonntag in de weg.
Vier minuten voor tijd maakte Matla aan alle onzekerheid een eind. Na een lange sprint en een slippertje van een Duitse verdediger, drong ze de cirkel binnen. Iedereen verwachtte een hard schot, maar met een leep backhandballetje – ongetwijfeld niet zo bedoeld – kwam Nederland op 2-0. Van bolle kant wilde de videoscheidsrechter niets weten. Daardoor prolongeerde Oranje de Europese titel.
Nederland-Duitsland 2-0 (1-0)
’18 Marloes Keetels 1-0 (sc)
’56 Frédérique Matla 2-0
