Hockeyers winnen broederstrijd tegen België en staan in finale EK
De Nederland hockeyers hebben voor de dertiende keer de finale van het EK bereikt. In een meeslepende halve eindstrijd werd België na het nemen van shoot-outs verslagen, na zestig minuten stond het 2-2. Zaterdag in de finale staat Oranje tegenover Duitsland, dat eerder op de dag Engeland versloeg.
Na de laatst beslissende shoot-out die hij fraai met de backhand langs Vincent Vanasch schoot, zakte Jorrit Croon op zijn knieën en sloeg de handen voor zijn ogen. Vanaf de middellijn kwamen zijn ploeggenoten aanstormen en doken bovenop de jonge middenvelder, die zijn sterke wedstrijd met goud bekroonde. Nadat hij onder de mêlee van spelers vandaan was gekomen, kwam pas de echte ontlading bij Croon. De tranen stroomden over zijn wangen, terwijl Mirco Pruyser hem vaderlijk in de armen nam.
Hoe anders was deze wedstrijd in vergelijking met slechts twaalf dagen geleden, toen België en Nederland ook al tegenover elkaar. Toen was het een wedstrijd in Antwerpen, zonder publiek en ook zonder belangen. Vandaag een andere locatie, een afgeladen stadion en een wedstrijd met aanzienlijke waarde.
Nederland won met 4-0 in die laatste ontmoeting. Toen kwam Oranje in het begin van het tweede kwart op voorsprong via Roel Bovendeert, die dit EK als reservespeler wel constant bij de groep is, maar niet meespeelt. Een paar rijen boven zijn teamgenoten zag hij hoe de eerste helft doelpuntloos voorbijtrok. Gevaar was er zeker, aan beide kanten. De eerste grote mogelijkheid was voor Nederland, dat na acht minuten een strafcorner kreeg. De poging van Jip Janssen, op de tribune gesteund door zijn oude club Naarden, ging echter naast het doel van de wereldkampioen.
Echte kans
Vlak daarna ontstond de eerste echte kans voor de Belgen, toen de Belgische veteraan John-John Dohmen in een bomvolle cirkel Pirmin Blaak testte met een hard schot. Nederland – waar Justen Blok net als tegen Wales speeltijd kreeg – kon aanvallend weinig klaarspelen tegen België. Tot de 23-meterlijn ging het vaak nog vrij aardig en vlot, maar daarna kwam er meestal niet meer uit dat een op-goed-geluk-voorzet, die vaker niet dan wel werd aangeraakt.
Aan de overkant waren ook niet veel, maar wel net wat meer kansen. Zo kreeg België – spelend zonder z’n geblesseerde captain Thomas Briels –zes minuten voor rust z’n eerste corner, die er fantastisch werd uitgelopen door Glenn Schuurman. Als twee sumoworstelaars die elkaar uit evenwicht probeerden te brengen, gingen de rivalen de kleedkamer in.
Die impasse werd doorbroken nadat uitgerekend Schuurman, de jubilaris met 150 caps, balverlies leed. De bal werd door Gauthier Boccard hard de Nederlandse cirkel ingeveegd en belandde bij de volledig vrijstaande Nicolas De Kerpel, die België vijf minuten na rust eenvoudig op voorsprong bracht. Oranje moest dus een inhaalrace gaan inzetten. Maar voordat Nederland een plan kon verzinnen, vloog de vlam in de pan. Het begon bij Arthur Van Doren, die volgens Sander de Wijn wat te makkelijk ging liggen. De Wijn maakte zich groot, deed een paar stappen naar voren en sprak Van Doren boos toe. Vervolgens bemoeide ook Victor Wegnez zich ermee; hij duwde De Wijn weg. Opvallend genoeg werden Wegnez en De Wijn even zwaar bestraft: met een groene kaart.
Meeslepende kraker
Het spel was op de wagen en elke schermutseling was opeens iets groots. De wedstrijd werd een meeslepende kraker en het 3500-koppige publiek ging vol achter Oranje staan. Pirmin Blaak hield Nederland aan het begin van het vierde kwart in de wedstrijd, met een wereldredding op een inzet van Tom Boon. Vlak daarop kreeg Nederland dan eindelijk die grote kans waar het op hoopte: een strafcorner. Daar kon echter al snel een streep door worden gezet, omdat de bal op de kop van de cirkel niet goed gestopt werd door Billy Bakker.
Nederland bleef druk houden op de Belgische defensie, die de hele wedstrijd geen krimp had gegeven. Tot de 52ste minuut, waarin Seve van Ass de bal veroverde. De middenvelder van HGC kreeg ‘m terug van Thierry Brinkman en schoot via de paal ziedend hard en schitterend raak: 1-1. Amper bekomen van het geluk van die gelijkmaker, doken de Belgen weer op in de cirkel en forceerden hun tweede corner. Alexander Hendrikx pushte Nederland genadeloos van z’n roze wolk en tekende daarmee voor de 1-2.
Hartstochtelijk
Acht minuten had Oranje toen nog om weer terug te komen. Hartstochtelijk zocht Nederland de cirkel en dat leverde nog twee strafcorners op. De eerste werd door Janssen hard en hoog naastgesleept. Poging twee leverde wél resultaat op: die ging via Vincent Vanasch in de touwen, zodat het vier minuten voor tijd 2-2 stond. Het Wagener trilde op z’n grondvesten. Euforie in z’n puurste vorm. Het kippenvel stond de toeschouwers op de armen.
De schitterende wedstrijd kreeg een zinderend slot. Shoot-outs moesten een beslissing brengen in deze verhitte broederstrijd. Op het WK in India verloor Oranje op deze manier de finale van België. Nadat Nederland er twee en België drie gemist had, leek de thuisploeg op matchpoint te komen. Maar terwijl Jorrit Croon al klaar ging staan, bleek uit de videoreferral dat Arthur Van Doren nogmaals mocht aanleggen. Het resultaat bleef hetzelfde: de poging van Van Doren, die door de Belgen wederom werd aangevochten, strandde.
Croon mocht dus opnieuw gaan staan en zette het Wagener in vuur en vlam. Zijn rake shoot-out zorgde voor een vreugde, explosief en – belangrijker – een finaleplaats.
Nederland – België 2-2 (Ned wns)
35′ Nicolas de Kerpel 0-1
52′ Seve van Ass 1-1
53′ Alex Hendrickx 1-2
56′ Jip Janssen 2-2
