Zinderende shoot-out-serie bezorgt Bloemendaal voorsprong in finale

Hockeyclub Bloemendaal heeft een voorsprong genoeg in de finalestrijd van de play-offs. De ploeg van Rick Mathijssen won na het nemen van shoot-outs van Kampong. Na zeventig enerverende minuten stond het 2-2.

Ze waren er allemaal klaar voor. Alle 22 spelers op het veld en de twee scheidsrechters. Maar juist op het moment dat de oranje rook was opgetrokken uit de cirkel van Kampong, de laatste galmen van de stadionklassieker Eye of the Tiger richting De Galgenwaard waren gewaaid en de bal in het midden lag, gebeurde er… niets.

Er bleek een probleem te zijn met het communicatiesysteem tussen de scheidsrechters en de videowagen. Cruciaal voor de interactie met de videoscheidsrechter, die alleen in de finale van de play-offs wordt ingeschakeld. Glenn Schuurman nam nog een slok uit zijn bidon, Robbert Kemperman en Martijn Havenga sloegen nog een balletje over en Roel Bovendeert strikte nog maar eens z’n veters.

De dolksteek van Fuchs
Na nóg een keer sproeien – waardoor de toeschouwers naar de bovenste rij van de tribune moesten vluchten – en twintig minuten vertraging kon de finale dan eindelijk beginnen. Bloemendaal bleek het minste last te hebben van het oponthoud. De regerend landskampioen deelde al na vier minuten een dolksteek uit, via Florian Fuchs. De Duitser, die de tweede halve eindstrijd miste door een hamstringblessure, werd via een steekpass bediend en kon oog in oog met David Harte de hoek uitzoeken. Dat deed hij ook: 0-1.

Kampong had tijd nodig om in de wedstrijd te komen. De thuisploeg maakte foutjes, zoals de knullige shoot van Sander de Wijn, waardoor Bloemendaal een corner kreeg. De inzet van Tim Swaen werd er – dat dan weer wel – voortreffelijk uitgelopen door Lars Balk. Pas na een kwartier moest Bloemendaal-goalie Maurits Visser handelend optreden bij de eerste echte, en meteen levensgrote, kans voor Kampong, via Jasper Luijkx.

Het was het startsein dat Kampong terug was in de wedstrijd. In het tweede kwart kregen de Utrechters binnen een tijdsbestek van drie minuten twee corners. De eerste werd door Jip Janssen, wederom spelend met zijn ‘Edgar Davids-bril’, naastgesleept. Poging twee van Janssen, genomen terwijl de cornermuziek nog keihard aanstond, plofte hard op de plank naast Visser.

De bitjes van Bloemendaal
Ondertussen was Bloemendaal druk bezig om te zorgen dat er voor iedere speler een gebitsbeschermer was. Blijkbaar had niet iedereen die meegenomen naar De Klapperboom. Floris Wortelboer en Roel Bovendeert moesten van de wedstrijdleiding zelfs gewisseld worden omdat ze geen bitje droegen. Geblesseerde spelers van De Mussen snelden naar de kleedkamer om de mondbeschermers alsnog op te halen.

Kampong nam op het veld de touwtjes nog strakker in handen, wat resulteerde in de derde corner van de wedstrijd. Ditmaal was het niet Jip Janssen, maar Martijn Havenga die raak pushte. De verdediger, bezig aan zijn laatste dagen als tophockeyer, bracht de ruststand daarmee op 1-2. Vlak na de pauze leek Kampong de voorsprong te vergroten, toen Luijkx – opnieuw hij – een vrije doortocht had naar het doel van de tegenstander. De Brabander deed eigenlijk alles goed, prikte de bal langs Visser, maar zat zijn inzet tegen de paal rollen.

Het spel was daarmee op de wagen. Want nog geen minuut later kreeg Bloemendaal uit een corner de kans op de 2-2. De corner van Jasper Brinkman – Swaen zat op de bank – was echter niet gevaarlijk genoeg om Harte opnieuw onrustig te maken. Van voorzichtigheid of controle was geen sprake meer. Het spel golfde op een neer, maar tot veel uitgespeelde kansen leidde dat ook weer niet.

Kampong hield stand en haalde opgelucht adem toen een voorzet van Jorrit Croon langs een heleboel sticks ging en dus geen doelpoging opleverde. Bloemendaal drong aan en sloeg uiteindelijk via een strafcorner toe. Negen minuten voor het eind was het een keer níet de directe sleep van Brinkman of Swaen, maar de variant. Een spaarzame variant, die was bewaard voor een ultiem moment. Brinkman bediende Arthur Van Doren, die keizelhard binnenflatste: 2-2.

Daarna gebeurde er nog van alles. Sander de Wijn kreeg een gele kaart, waardoor hij vijf minuten miste en – belangrijker -de tweede finale-ontmoeting moet missen. Het was namelijk zijn derde prent van het seizoen. In de slotseconden kreeg Bloemendaal nog een corner. Een uitspeelcorner dus. Swaen sleepte echter over, waardoor we voor het eerst in deze play-offs een shoot-out-serie kregen.

Zinderende shoot-outs
En wat voor shoot-out-serie was het. De eerste van Terrance Pieters ging meteen mis, en bij de derde inzet van Bloemendaal raakte Harte geblesseerd. Joren Romijn moest koud van de bank het veld in en keerde meteen de poging van Bovendeert. De invulkeeper werd een nog grotere held voor de thuisploeg toen hij de tweede shoot-out van Croon keerde. Jonas de Geus had de winnende op z’n stick, maar schoot uiteindelijk over. Een misser van Bjorn Kellerman werd Kampong uiteindelijk fataal. De spits had bolle kant gemaakt, waardoor zijn poging de miste inging en zijn gehavende ploeg op achterstand staat in deze dampende finalestrijd.