Ruim 2000 onderzoeken verdonkeremaand?
Vorig jaar schreef ik over een gast die mijn lichaam binnen kwam maar bepaald niet welkom was. Ik had longkanker, werd geopereerd en onderging radiotherapie. Men was er vroeg genoeg bij want er waren geen metastases. Ik ben alweer een jaar helemaal schoon. Ik schreef dus een tweede column met daarin de hoop uitgedrukt dat de gast voorgoed weg zou zijn.
Helaas. Hij is terug, niet bij mij maar bij mijn echtgenote. Zij heeft geen long- maar maagkanker. Ook bij haar zijn er geen metastases, volgende week wordt ze geopereerd waarbij ze de helft van haar maag kwijt raakt. Maar dat is geen groot probleem, met de rest kun je nog lang leven, terwijl de maag ook weer wat oprekt naar eerdere afmetingen. Het risico is dat de naad tussen maag en dunne darm lekt. Daarom zal ze een paar dagen op de IC blijven, gevolgd door nog minstens een week elders in een ziekenhuisbed. De rest van de revalidatie is dan thuis. Best mogelijk dat ook bij haar een heel jaar wordt uitgegumd qua welbevinden.
Met chemo voor en na de operatie waren we heel gauw klaar. Nee. Overigens zou de cardioloog desgevraagd ook tegen chemo hebben geadviseerd, dus veel bezwaren hoorden we niet van de arts.
Ik had van een bevriende biochemicus het advies gekregen om eens op Pub Med rond te neuzen, een van de grootste websites op internet. Er staan 27 miljoen medische onderzoeken gerubriceerd weergegeven. Desgevraagd kan men de volledige tekst van een onderzoek downloaden. Er zit een zoekfunctie op, zodat letterlijk alles wat ooit op medisch gebied is onderzocht, terug te vinden is. Ik tikte iets in als survival chance chemo gastric cancer. En kijk, daar was het al: met chemo 9% meer kans op overleving na 5 jaar. Maar daarvoor ben je dus heel langdurig (3 maanden voor de operatie en 3 maanden erna) heel ziek, en welke onherstelbare schade er wordt aangericht aan nieren, hart en andere organen, dat stond er dan weer niet bij. Maar die schade wordt welzeker aangericht door dat rotspul. Nee, laat maar zitten. Mama heeft de tijd voor de operatie zinvol ingevuld door zo fit mogelijk te worden. Dat ziet er dus heel anders uit dan de wrakke conditie die ze zeker zou hebben na drie maanden chemo.
En na de operatie gaat ze hetzelfde doen als ik deed: myco-preparaten nemen. We kennen al dertig jaar een niet-reguliere arts, een heuse doctor die probeert om mycotherapie in ons land in te voeren. Er zijn 12 paddenstoelen op de wereld die een heel sterke kankerwerende werking vertonen. Van twee daarvan slik ik de preparaten, al vanaf mijn diagnose begin vorig jaar. Dat heeft dus helemaal niks met paddo's van doen, in tegendeel. Het hielp mij heel goed, mij was beloofd dat ik me vrijwel meteen beter zou voelen en dat klopte ook. Maar er zijn veel meer van die middeltjes, gewoon plantaardig die volgens zeggen ook die kankerwerende eigenschappen hebben.
Even tussendoor iets over kanker, om het hier volgende wat duidelijker te maken. Een kankercel onderscheidt zich van gezonde cellen door ongecontroleerde groei. Het lichaam geeft een gewone cel na ongeveer 30 dagen een seintje: joh, het is genoeg geweest, einde verhaal. De cel gaat dood, en dat heet apoptose. Een kankercel reageert niet op dat seintje en groeit dan ook door. Als je op een of andere manier, hoe dan ook die apoptose bij kankercellen weer kunt instellen, heb je het pleit eigenlijk al gewonnen. Die rotcel gaat dood. Hoera.
Vorige week was er een klein item bij het 8-uurnieuws, over kurkuma. Dat wordt door steeds meer kankerpatiënten geslikt, maar volgens een arts was daar nog heel veel onderzoek voor nodig. Allemaal fabeltjes dus. En dat op het bekende badinerende toontje.
Vanmiddag kreeg ik een idee. Die niet-reguliere middelen, zouden die, zoals hier alom wordt beweerd, echt nergens zijn onderzocht? Weet je wat? Ik breng een hele middag door met Pub Med en ga gewoon lekker op zoek. Voor mycotherapie, alle 12 paddenstoelen waren de resultaten al bemoedigend; per soort vele tientallen, vaak enkele honderden onderzoeken, die vrijwel zonder uitzondering de kankerwerende eigenschappen benadrukten. Opeens dacht ik: laat ik eens een hele rij van die andere middeltjes ook door de zoekmachine heen trekken.
De naam van het middeltje met daarachter cancer. THC? 593 onderzoeken! THC en apoptose: 139 onderzoeken. CBD: 543 en 80. Nog eentje is Nigella olie, ook bekend als zwarte komijn, in het Engels black seed. 65 resp. 41 onderzoeken.
Nog een waarover heel lovend wordt geschreven is natrium bicarbonaat, oftewel baking soda. Kanker 465 onderzoeken, met apoptose 50 onderzoeken.
En? Doen ze iets? Allemaal zijn ze kankerwerend. Ieder op zijn eigen wijze zetten ze de stofwisseling in een kankercel op zijn kop en die legt uiteindelijk het loodje.
Eerst toen schoot me die 'pil' uit het nieuws te binnen. Kurkuma, dat laat ik nu ook even de revue passeren. Wat denkt u? Met kanker gecombineerd 4032 onderzoeken, met apoptose 2184 onderzoeken. En heel positief van inhoud. Dat verhaal in dat nieuwsitem was dus klinkklare kletspraat. Er worden daar gewoon even ruim 2000 goede onderzoeken verdonkeremaand. Toe maar! Gelogen is een beter woord, want iedere student medicijnen weet na zijn eerste week van het bestaan van Pub Med en nog een hele rij andere sites met hetzelfde doel. Twee minuten kijken is genoeg om te weten dat het beweerde onmogelijk waar kan zijn. Als je dan zoiets beweert is dat gewoon kwaadaardig en bedoeld om mensen bij de neus te nemen. Heel vaak zijn dat stakkers die na een slechtnieuwsgesprek zijn thuisgekomen, en van de laatste tijd van hun leven nog iets willen maken. Als ze dan iets kunnen nemen dat op zijn minst de kanker tegengaat, is dat heel mooi meegenomen.
Als je desondanks zou uitgaan van de goede bedoelingen van de geleerde zegsman, dan moet er toch een reden voor te vinden zijn. Het zou kunnen zijn omdat al die onderzoeken zijn verricht in het verre buitenland: China, Japan, Korea, India, Brazilië, noem maar op, vrijwel nooit Europa of de USA. Niettemin zijn het erkende onderzoeken, volgens vastgestelde regels uitgevoerd en dus volledig valide. Ik heb weleens van een bevriende arts gehoord dat er drie sectoren zijn in de medische wereld die vrijwel niet mengen: de westelijke, dat is Noord-Europa en de USA. Dan de zuidelijke, dat is de rest van Europa zonder Rusland, en het oosten, dat is de rest van de beschaafde wereld. Op congressen is die verdeling ook overduidelijk aanwezig. Een keertje bij elkaar gaan buurten gebeurt nauwelijks. Maar om nou elkaars onderzoeksresultaten te negeren, dat lijkt me vreselijk vergezocht.
En zeer onwenselijk, dat ook. In ieder geval heeft het voorval mijn scepsis ten aanzien van stellige beweringen van medici over kanker bepaald niet verminderd.
