Accel World vs Sword Art Online: Millennium Twilight
De titel is een hele mond vol en het klopt letterlijk niet eens: de personages van Sword Art Online krijgen hulp van de Accel World-figuren in plaats van tegen ze te vechten. Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat Accel World me niet zo veel zei. Het is geschreven door Reki Kawahara, dezelfde auteur van Sword Art Online. Hij heeft die ervaring duidelijk gebruikt bij weer een franchise dat draait om het virtuele leven in een online game. Het verhaal van Accel World speelt zich tientallen jaren later af dus alles is even net wat moderner en sneller voor die personages. Zij kunnen accelereren, waardoor de tijd even stil lijkt te staan. De makers van de game hebben al door dat Accel World de wat onbekendere is, dus ingame leer je van alles over die wereld en de personages. Dat gaat via een simpele tekstuele uitleg, een voorstelronde en voor de diehards tot een soort klaslokaal-sessies.
Het verhaal van Accel World vs Sword Art Online: Millennium Twilight draait weer om Kirito en Asuna, de hoofdpersonages uit Sword Art Online. Hun virtuele dochter wordt ontvoerd door een vreemd figuur die zich Persona Vabel noemt. Wanneer ze haar tegen in hebben gehaald verschijnt er opeens Black Lotus, een personage uit Accel World. Die is wat wijs gemaakt door Persona Vabel en gaat met ze vechten. Met de tijd die daarmee gewonnen wordt wordt de dochter in een vreemde toren gestopt die verzegeld raakt. Een enorme wachter komt uit de grond en zo is er blijkbaar een belangrijk figuur vastgezet, tenminste, dat zegt Persona Vabel terwijl er opeens twee werelden in elkaar gaan overlopen: in Sword Art Online verschijnen allerlei gebouwen uit Accel World. Kirito, Asuna en Black Lotus vluchten om eerst te gaan bedenken wat er allemaal aan de hand is en hoe ze dit kunnen oplossen.
Accel World vs Sword Art Online: Millennium Twilight speelt zich af in de verhaallijn van Sword Art Online: Lost Song. Helaas speelt het zich ook af met de engine van die game. Die ging twee jaar geleden maar net mee, maar ondertussen is er al Sword Art Online: Hollow Realization uit met een veel betere engine. Dan valt het weer zien van PlayStation 3-graphics hard tegen. Niet alleen de graphics, maar ook het geluid is middelmatig. Soms kom je een baas tegen die zich voorstelt met wat macho-gedrag, maar er zijn geen stemmen, er is geen introductiemuziek, niets. Het ziet er dus afgeraffeld uit en zo klinkt het ook. De nadelen van Sword Art Online: Lost Song kan ik zo weer kopieren: je team van drie personages zijn niet goed te tweaken in gedrag. Sword Art Online: Hollow Realization laat zien dat het ook heel anders kan. Er is weinig variatie in vijanden. Een ander kleurtje, een andere naam en hoppa, een nieuwe vijand is geboren.
Een van de nadelen hebben ze wel aangepakt: personages van Sword Art Online kunnen vliegen. Als je dan geraakt wordt pleur je dit keer niet meteen uit de lucht. Soms bestaan er lagen in de lucht waardoor je niet compleet weer van de grond moet stijgen om die ene vijand te mollen. Uitgezonderd één personage kunnen Accel World-personages niet vliegen. Zij springen enorm hoog, à la de Hulk, en in hun sprong kunnen ze aanvallen. Dan blijf je voor zo lang het kan zweven in de lucht, totdat je stamina op is, of er geen vijanden meer zijn. Op zich werkt dat prima, behalve als er een baas ver boven in de lucht zit waar een springer niet eens bij kan komen. En na het verhaal komt dit een paar keer voor, waardoor je met een incompleet team moet gaan kloten. Dus kies je een team met alleen vliegende personages voor dat stuk, maar dat is eerder een workaround dan dat me dat de bedoeling lijkt te zijn.
Als je het zo leest verwacht je een 3 of lager en een bierviltje op je tafel. Overigens kan dat laatste al niet, want de release is alleen digitaal te verkrijgen. Over het eerste is het lastiger: ik heb ondanks de matige graphics, het matige geluid en de nadelen zoals hierboven genoemd wel lol. Het is namelijk erg leuk om vijanden te bevechten, combo's te maken en vooral om met de Accel World-personages die niet kunnen vliegen te transformeren. Zo is er een luipaard om vijanden te slopen, of een enorme stilstaande robot die zoveel vuurkracht in zich heeft dat je simpele bazen in vier schoten neer kan krijgen. Dat de lastigere bazen niet zo simpel gaan en de onbeweeglijkheid van die robot erg nadelig gaat uitpakken zorgt ervoor dat het spel niet al te simpel wordt.
De besturing tijdens het vechten is prima: je kunt snel een stuk of 24 verschillende speciale bewegingen of spreuken doen met minimale inspanning. Wisselen van actieve teamgenoot is een kwestie van twee schouderknoppen tegelijkertijd indrukken. Dan is er nog een special waarmee je wisselt tijdens een aanval. Dat levert extra schade op, want de aanvallen die je in die korte tijd doet zijn 200% of meer waard. Hiervoor moet je wel eerst een meter vullen. Helemaal vol dan kun je zelfs twee keer wisselen, zodat die speciale aanvaltijd verlengd wordt. Tijdens boss-fights zijn deze combinaties en wisselingen van de wacht hard nodig, maar dat maakt het ook meteen een leuk en intensief gevecht.
Accel World vs Sword Art Online: Millennium Twilight was waarschijnlijk een fantastisch idee op papier. Qua verhaal hebben ze er een prima cross-over van kunnen maken, eentje waarbij je niet steeds met Kirito in de weer moet ingame. Diegene die het idee had om heel de engine en zelfs modellen uit Sword Art Online: Lost Song te recycelen hiervoor heeft de plank mis geslagen. Voor mensen die een JRPG willen spelen kan ik deze niet aanraden, er zitten teveel irritaties in. Een simpele sorteerfunctie in je inventaris mis ik. Of nog zoiets onbergijpelijks: soms zijn er markeringen die de weg wijzen, maar een andere keer vlieg je jezelf suf om een doel te vinden omdat het niet is aangegeven.
Als je het verhaal uit hebt gespeeld zijn er nog verschillende opdrachten te doen, maar de beschrijving van je huidige doel is: "have fun playing this game." Nu zijn er verschillende personages vrij te spelen, lastigere bazen te verslaan en betere items te vinden. Dat mag offline, maar ook online, op verschillende moeilijkheidsgraden. Op dit moment viel het me nog mee om een online team te vinden. PvP is er ook en waarschijnlijk doen mensen dat nu om nog wat ingame titels te verdienen. ik verwacht over enkele maanden doodse stilte, want de DLC die in Japan al uit is gekomen is hier nog niet eens aangekondigd. Het is niet van dien aard dat mensen over een half jaar of later nog terug grijpen naar deze game.
Accel World vs Sword Art Online: Millennium Twilight had zo veel goed kunnen doen, maar heeft zoveel verkeerd gedaan. Eigenlijk had dit Sword Art Online: Lost Song 2 moeten heten. Dezelfde engine met dezelfde problemen. De Accel World-personages zorgen ervoor dat dit anders speelt dan Sword Art Online: Lost Song, en dat redt de gameplay iets. Maar in totaal heeft de tijd stilgestaan en dat is vrij ironisch, gezien dit spel juist over het accelereren van tijd gaat.
