Interview met paralympiër Daniel Perez: Op naar goud!
Naar aanleiding van de special over de paralympische sport Boccia kwam de redactie van FOK!sport in contact met paralympisch deelnemer en bocciaspeler Daniel Perez. Boccia is een paralympische sport vooral voor mensen met cerebrale parese en is een zeer tactische sport. In de special kun je meer lezen over de sport zelf. De 34-jarige Perez mag voor Nederland uitkomen op de Paralympische Spelen en wij stelden hem een aantal vragen, grotendeels ingestuurd door lezers, over zijn sport en over hemzelf. Perez behoort in deze sport tot de top van de wereld en maakt goede kans om het goud te pakken in Rio de Janeiro.
Hoe ben je bij de sport boccia gekomen en hoe lang beoefen je deze sport al?
Vanaf mijn vijfde jaar ben ik al bezig met sport, om zo mijn lichaam in beweging te houden en te verbeteren in verband met mijn handicap. Ik was zeer spastisch en hierdoor beperkt. Toen ik veertien jaar oud was, nam mijn sportleraar mij mee om mij een nieuwe sport te laten zien, boccia!
Hoe ziet de nationale competitie eruit?
Normaal gesproken kent de bocciasport vier klasses. Dit gaat er niet om hoe goed je bent, maar hoe spastisch/beperkt je bent. Deze klasses spelen vervolgens tegen elkaar.
Bij de nationale competitie gaat dit anders. Daar spelen namelijk alle spelers uit alle klasses tegen elkaar. We hebben een aantal wedstrijddagen per seizoen, waar op dezelfde dag meerdere wedstrijden worden gespeeld per persoon, en bij elke gewonnen wedstrijd krijg je competitiepunten, die het hele seizoen worden bijgehouden. Wie aan het einde van het seizoen de meeste punten heeft behaald, is kampioen.
Zijn er verenigingen of is het puur een individuele sport?
Er zijn verschillende verenigingen in Nederland. Boccia wordt gespeeld in teamverband maar ook individueel.
Zijn er veel verenigingen of heb je geluk dat je het in de buurt kunt beoefenen?
Tegenwoordig zijn er best veel plaatsen in Nederland waar je boccia kunt spelen en de laatste jaren zijn er best veel verenigingen bij gekomen, maar helaas nog niet overal. Zelf zit ik bij een bocciavereniging in Enschede, maar door mijn topsporttrainingsprogramma train ik op andere plaatsen en andere momenten.
Daniel Perez aan het trainen voor de Paralympics 2016 (Foto: Daniel Perez)
Hoe ziet jouw week eruit?
Ik train in een normale trainingsweek vijf dagen per week, vijf á zes uur per dag. Het grootste deel hiervan is bocciatraining maar ik heb ook fitness, fysiotherapie, zwemmen, mentale training, video analyseren en tactische besprekingen.
Kun je iets uitleggen over de verschillende tactieken in de sport?
Hoe beter je kunt gooien en mikken, hoe meer keuzes je krijgt om een bal te gooien. Je kunt soms heel subtiel gooien, zodat de bal rustig bij de witte bal terrecht komt of andere ballen een klein tikje geven waardoor ze een beetje verschuiven, maar je kunt ook heel agressief spelen, zodat alle ballen uit elkaar gaan met veel kracht.
Train je alleen of met andere spelers?
Op maandag en vrijdag train ik individueel in Enschede en op dinsdag tot en met donderdag train ik in Groesbeek bij het Nederlandse team.
Is er steun vanuit NOC*NSF voor boccia?
Ja. Ik heb sinds vier jaar een A-status. Een A-status krijg je voor een bepaalde tijd. Binnen deze periode kun je een verlenging verdienen bij een groot toernooi zoals EK en WK. Je krijgt dan binnen deze periode twee kansen. Voor de rest krijgt het Nederlandse bocciateam ook ondersteuning vanuit NOC*NSF.
Ben je de enige Nederlandse boccia-deelnemer aan de Spelen?
Nee, ook op de Paralympische Spelen in Rio hebben we een teamtoernooi en een individueel toernooi, net zoals bij grote internationale toernooien. Wij doen aan allebei de toernooien mee dus wij gaan met 3 Nederlandse spelers naar de Spelen.
Daniel Perez tijdens een van zijn krachttrainingen (Foto: Daniel Perez)
Ben je met je hersenaandoening geboren?
Vanaf mijn geboorte ben ik al gehandicapt. Ik heb cerebrale parese, waardoor ik spastisch ben. Dit komt door een zuurstofgebrek bij de geboorte. Hierdoor kan ik niet lopen, maar gelukkig met een beetje moeite wel staan. Mijn spraak is hierdoor ook wat minder duidelijk dan bij iemand anders. Ik kan mezelf gelukkig redden, in het dagelijkse leven kan ik alles wat ik wil doen gewoon doen. Dit komt omdat ik altijd veel bezig ben met mijn lichaam en erg veel aan sport doe. Omdat ik boccia op topsportniveau beoefen is vrijheid en het zelf inrichten van de zorg erg belangrijk en noodzakelijk.
Heb je wel eens het gevoel niet serieus genomen te worden?
Nee, eigenlijk niet. Ik heb altijd geleefd als ieder ander, in mijn jeugd ben ik op kamers/campus gegaan omdat ik studeerde in Nijmegen. In die tijd ging ik regelmatig stappen met vrienden en zo leerde ik ook veel nieuwe mensen kennen. De meeste mensen die ik goed ken hebben zelf geen beperking, waardoor ik dingen meemaak net zoals ieder ander. Ook in mijn omgeving weten heel veel mensen wie ik ben, en omdat deze mensen sinds mijn jeugd zo normaal tegen mij doen, zien andere mensen dit ook en breidt dit zich verder uit. Bij oudere mensen is dit soms iets minder het geval. Heel soms word ik ook bekeken, maar wie niet? Ik denk dan altijd maar, ze vinden me vast leuk. En als ik een leuke vrouw zie, kijk ik ook.
Welke andere sport had je willen beoefenen?
Als kind wilde ik altijd profvoetballer worden.
Op welke prestatie ben je het meest trots?
Boccia was helemaal niet bekend in Nederland. Ik ben met deze sport onderaan begonnen, omdat er verder ook geen bocciaverenigingen waren in die tijd en dus al helemaal geen competities, topsport, commissies, geld en dergelijke. Ik heb de hele weg (tot nu) bewandeld en meegeholpen met het ontwikkelen van de sport boccia in Nederland. De beste en mooiste prestatie die er is en waar ik heel trots op ben is dat ik als eerste Nederlandse bocciaspeler voor de Paralympics ben gekwalificeerd en dat ik ook een grote kans heb op goud.
Ben je zenuwachtig voor een wedstrijd?
Toen ik begon met topsport, had ik best veel last van zenuwen voor en tijdens een wedstrijd of toernooi. In 2011 ben ik samen gaan werken met een sportpsycholoog. Ik heb door haar heel veel geleerd over onder andere mijn zenuwen voor en tijdens een wedstrijd en hoe je moet omgaan met druk. Sindsdien heb ik echt heel veel bijgeleerd over samenwerken, communicatie, focus, omgaan met druk en stress en nog veel meer. Veel van deze dingen pas ik dagelijks toe bij elke training, bij elke bal die ik gooi om zo deze dingen te blijven trainen. Nu heb ik eigenlijk bijna nooit meer last van zenuwen, maar wel van gezonde spanning. Dit komt natuurlijk ook omdat ik een paar jaar ouder ben geworden en dus meer ervaring heb met grote toernooien of finales.
Daniel Perez tijdens een bocciatraining (Foto: Daniel Perez)
Is het deelnemen in Rio een droom die uitkomt?
Dit is zeker een droom die uitkomt!
Zijn de Paralympische Spelen net zo'n ultiem doel als de Olympische Spelen?
Ja, tegenwoordig helemaal. Een paar weken geleden hoorde ik een interview op de radio met onze chef de mission André Cats, hij kreeg de vraag: “Zijn er sporters uit Nederland die naar Rio gaan die ook nog een baan ernaast hebben?” André antwoordde: “Nee, je moet tegenwoordig, als je zo ver wilt en kunt komen, net zo hard trainen als de valide topsporters”. Het is echt een volledig beroep geworden van vaak 5 á 6 keer per week trainen, jaar in jaar uit. Alles moet net zo professioneel zijn om zover te kunnen komen, dus de Paralympische Spelen kun je echt vergelijken met de Olympische Spelen.
Wat is je doel op de Paralympische Spelen en hoe groot is de kans op succes?
Ik heb op de Paralympics twee verschillende toernooien, een teamwedstrijd en een individuele wedstrijd. Voor het teamtoernooi zou het een hele grote prestatie zijn als we een medaille kunnen pakken en wij zullen echt ons allerbeste spel laten zien hiervoor. Individueel hoor ik bij de wereldtop, ik heb de laatste vier jaar veel prijzen gepakt, waaronder ook een aantal keer goud. Ik weet dat als ik de dingen doe die ik altijd doe dat ik best kans maak op goud en dit is natuurlijk ook mijn eerste doel. Maar als ik überhaupt een medaille pak zal ik superblij zijn.
Als je klaar bent met je wedstrijden, ga je dan nog bij andere sporten kijken?
Ja, natuurlijk, wij zijn samen TeamNL, ik ben gek op sport en zo'n kans krijg je niet zomaar weer om de andere sporters te bekijken op de Paralympics.
Weet je al of je doorgaat tot de Spelen van Tokio in 2020?
Ik heb nu de focus helemaal op Rio gezet. Als ik terug kom wil ik een lange periode vrij hebben om bij te komen van de afgelopen vijf jaar hard trainen, vroeg opstaan, het vele weg zijn etc. Ik ga eerst flink vakantie vieren en van deze periode genieten. Daarna ga ik heel rustig bekijken hoe de aankomende vier jaar eruit komen te zien qua trainingen en toernooien, maar ook om uit te zoeken of ik nog genoeg motivatie heb om na twintig jaar boccia nog weer vier jaar door te gaan. Ik ben inmiddels 34 jaar oud en misschien heb ik nu nog tijd voor een nieuw avontuur. Maar misschien wordt Rio zo geweldig dat er nieuwe deuren worden opengezet met nieuwe kansen om andere dingen te doen om zo beter te kunnen presteren en om goud te kunnen pakken op het EK en WK, want dit is mij tot nu toe nog niet gelukt.
Wat doe je als je niet aan het trainen bent of een wedstrijd aan het spelen bent?
Mijn hele leven lang heb ik als grootste hobby verhalen. Ik kijk heel veel films en series. Ik ga heel vaak naar de bioscoop en ik game graag. Ik vind het ook erg leuk om daar zelf creatief mee bezig te zijn. Ik maak tegenwoordig zelf ook kleine filmpjes die ik op mijn eigen YouTube kanaal zet (Dani's Vlogs). Ik ga ook heel graag uit eten met vrienden of familie, naar FC Twente, op reis en nieuwe dingen uitproberen en ontdekken.
User Mark: Mijn vrouw is als official bij de Paralympische Spelen in Athene geweest, en wat haar opviel was dat de sporters onderling vrij harde grappen maken over hun handicap(s). Doe jij dat ook?
Athene is twaalf jaar geleden, er is heel veel veranderd in de paralympische sport. Dit worden mijn eerste Paralympische Spelen en ik weet nog niet precies hoe dat eraan toe gaat. Als ik kijk naar de paralympische sport over het algemeen heb ik opgemerkt dat het haast niet meer over de handicap gaat (behalve op sportief vlak). Maar we zijn echte topsporters en wij maken ook vaak scherpe opmerkingen of grappen, maar niet over de handicap van een ander of jezelf.
Reactie op de special: “Altijd beetje mixed feeling bij dit soort dingen. Er zit een categorie bij (bijvoorbeeld in dat eerste filmpje waarbij die jongen met z'n mond via een stokje een balletje loslaat op een soort knikkerbaan)... is dat zeg maar (ook voor hem) een uitdaging en heb je dan een "HELL YES! I DID IT!" gevoel? Misschien wel hoor, kan er weinig over oordelen, maar ik heb wel m'n twijfels.”
Deze sporter zit in een heel andere klasse dan waar ik in zit, ze gebruiken een goot omdat ze zo spastisch zijn dat ze niet kunnen gooien. Dit is een heel ander spel, ze kunnen hierdoor heel precies gooien en hebben veel meer keuzes en strategieën. Bij hun is de kunst om op het goede moment onder zware druk te juiste keuzes te nemen. In mijn klasse moet iedereen 'gewoon gooien', hierdoor wordt de sport meteen heel anders, veel fysieker. Wij moeten bijvoorbeeld onze spasme controleren tijdens een worp en dat kost heel veel kracht en energie. Ook is voor ons de balans een uitdaging, hierbij moet het bovenlichaam heel goed getraind zijn. Als ik de keus die ik heb gemaakt, op dat moment goed heb uitgevoerd met een juiste worp, heb ik zeker een yes!-gevoel.
Wil je verder nog iets kwijt aan de lezers?
Iedereen bedankt voor de leuke vragen en ik hoop dat ik jullie een beetje inzicht heb kunnen geven over boccia en het leven van een Paralympische topsporter. Wil je mij blijven volgen dan kan dat via Facebook en via mijn YouTube kanaal: Dani’s Vlog.
Daniel Perez (Foto: Daniel Perez)
Het bocciatoernooi gaat 10 september om 17:00 uur Nederlandse tijd van start.
